De afschaffing van de VAR is een clusterfuck

En waarom zou u de titel van dit blogje geloven? De Belastingdienst heeft immers zo’n mooie webpagina met woorden als ‘zekerheid’, ‘eenvoudiger’ en ‘alles mag’. En de werkgeversorganisatie VNO-NCW spreekt van ‘zekerheid’, ‘duidelijkheid’ en ‘rust’.

Omdat ik ZZP’er ben. Voor de volledigheid: ik ben (tijdelijk) in dienst bij de VPRO (24 uur per week) en tweederde van mijn werkweek ben ik ZZP’er. Okay, de helft, maar dat dus. En raad eens wie er niet geraadpleegd zijn bij het verzinnen van deze grap? Juist. Degenen over wie het gaat.

Wat is er aan de hand?

Hier een helder stukje in de krant, maar wellicht achter betaalmuur. Hier meer door de NOS; over hoe staatssecretaris Wiebes al moet toegeven dat het niet zo best gaat.

Er komen steeds meer ZZP’ers en daar zitten ook vage types tussen. Het meest bekende voorbeeld is dat van bezorgers van PostNL. Schijnzelfstandigen worden ze genoemd, omdat ze niet in dienst zijn, maar wel uitsluitend voor PostNL (mogen) werken, en in jas en een bus met belettering van dat bedrijf opereren.

Mag dat? Nee, dat mag niet, want voor de belastingdienst ben je pas ondernemer als je meerdere opdrachtgevers hebt en niet in een gezagsverhouding opereert. En nog zo wat. Dat was geregeld via de VAR; ik heb jaren zo’n formulier ingevuld en daar moest je dat soort dingen keurig opgeven. Elk jaar opnieuw.

Maar de Belastingdienst heeft om onbekende redenen niet gehandhaafd. Dat begon zo’n vijf jaar geleden al. Ineens hoefde ik niet meer jaarlijks een nieuwe VAR aan te vragen; de nieuwe werd automatisch toegestuurd. Systematisch ondermijnde de Belastingdienst het VAR-systeem. En zo kreeg je dus stadionen vol schijnzelfstandigen.

Dan ga je toch handhaven?

Dat is één oplossing om dit probleem uit het systeem te krijgen. De andere oplossing is om het hele systeem weg te flikkeren. Voor dat laatste is gekozen. Zeg maar: je auto inruilen omdat het asbakje vol is.

Dat kan toch niet alles zijn?

Sorry, ik maak dit dus van dichtbij mee. Dit is alles. Ze pruttelen nog wat over dat de VAR alleen opdrachtgevers zekerheid gaf en zelfstandigen niet. Dat willen ze nu ook oplossen door de VAR af te schaffen. Het punt is dat al die bijredenen terug te voeren zijn op hetzelfde: de Belastingdienst handhaafde niet op de VAR.

Okay, maar dan kan je misschien de nieuwe regeling wel handhaven?

Zeker. Als de nieuwe regeling niet op drie punten zo lullig in elkaar zat.

  1. De nieuwe regeling is bedacht door de Belastingdienst en werkgevers;
  2. De begindatum van de regeling verschuift al jaren steeds verder vooruit;
  3. Alles verandert.

Laat ik met het laatste beginnen: alles verandert.

Ik heb (ook) Bedrijfskundige Informatica gestudeerd. Ik heb daar twee belangrijke dingen van onthouden. Het eerste is dat het succes van een verandering afhangt van de kwaliteit van de verandering en de acceptatie er van:

kwaliteit × acceptatie = succes

De acceptatie van de nieuwe regeling is nagenoeg nul, ook al heeft de Tweede en Eerste Kamer het goedgekeurd. ZZP’ers moeten hier straks mee gaan werken, bij hen zou de acceptatie maximaal moeten zijn. En dat is het niet: ZZP’ers springen al maanden hoog en laag om dat duidelijk te maken, maar geluisterd wordt er niet. Er is nooit geluisterd, maar daar straks meer over.

Het tweede dat ik van mijn Bedrijfskundige Informatica heb onthouden is dat het subiet overschakelen van het ene systeem op het andere een garantie is voor totale chaos. Het lijkt alsof de Belastingdienst dat fenomeen kent, door een ‘overgangsperiode’ in te stellen, tot 1 mei 2017. Er kan veel gebeuren in de tussentijd, zo weten we inmiddels.

Maar vergis je niet. De VAR is afgeschaft. Er is gewoon een nieuw systeem en het enige dat er ge-overgangsperiode-d wordt is de handhaving.

Hey, waar hebben we dat woord eerder gezien.

Dan de begindatum.

De eerste brief over de afschaffing van de VAR in mijn administratie is uit 2013 (uit mijn hoofd). Daarin werd gezegd dat er in 2014 nog een VAR zou worden uitgegeven, maar dat per 1 januari 2015 een nieuw systeem in werking zou treden en de VAR dus zou stoppen.

Dat is ook gebeurd: er werd geen nieuwe VAR meer uitgegeven. Alleen kreeg ik eind 2014 een brief dat ze nog niet helemaal zo ver waren met het nieuwe systeem. Tot nader orde (ik meen halverwege 2015) zou de oude VAR uit 2014 nog geldig zijn. Daarna nog een brief: de VAR bleef geldig tot eind 2015. Toen geen brief (het werd wat gênant natuurlijk), maar hier en daar informatie in de media dat de nieuwe regeling per 1 april 2016 zou beginnen.

Ondertussen kreeg ik de eerste paniekbrief van een van mijn opdrachtgevers. Onzekerheid alom.

De ZZP’ers gaan er momenteel maar vanuit dat de oude VAR nog volstaat. Ik heb ‘m deze week nog naar een nieuwe opdrachtgever gestuurd.

Doordat ik er nu mee bezig ben, weet ik dat het niet over zes weken in gaat, maar per 1 mei. En dus eigenlijk pas per 1 mei 2017. Stuurde de Belastindienst daar een brief over? Nee.

Lekker gecommuniceerd, Belastingdienst. 

Weet je wat mijn klanten zeggen, als ik vier jaar loop vaag te doen en te traineren? Nee nee, ze zeggen niks. Ze bellen mij nooit meer, en adviseren anderen vooral geen zaken met mij te doen.

Ondertussen zitten mijn belangrijkste opdrachtgevers, omroepen, met vlekken in hun nek. ZZP’ers zijn een belangrijk bestanddeel programmamakers, die projectmatig voor hen werken. En die moeten ze in de komende tijd allemaal… ja, wat moeten ze? Ze weten het zelf eigenlijk niet eens. Laat staan per wanneer. Ook zij zijn gestopt met communiceren: de ‘weet ik nog niet’-mailtjes van gestresste producers vormen een belangrijk bestanddeel van mijn correspondentie met hen.

Ten slotte: de nieuwe regeling is bedacht door de Belastingdienst en werkgevers. 

Dat geloof je toch niet? Er is toch ook wel een vakbond of zo?

Nee. Vakbonden hebben een broertje dood aan ZZP’ers, om begrijpelijke redenen. ZZP’ers zijn nauwelijks verenigd; ZZP Nederland heeft nog geen 40.000 leden, op meer dan een miljoen zelfstandigen. ZZP’ers – om wie het allemaal draait – zijn nauwelijks partij geweest.

Dat spreekt ook uit alles van deze nieuwe regeling. Alleen sporters en mensen uit de zorg hebben een soort ‘bond’, en die zijn netjes begonnen met het opstellen van modelovereenkomsten. 98% (verzonnen statistiek) van de ZZP’ers hoort niet bij zo’n club en mag het zelf uitzoeken.

Laat ik even de vragen aflopen die de Belastingdienst op de verkooppagina zichzelf stelt, met MIJN antwoorden. 

De korte versie: ze zijn tegenovergesteld aan die van de Belastingdienst.

Krijgt de zzp’er in het nieuwe systeem minder duidelijkheid en zekerheid?

Ze hebben drie jaar iedereen in het ongewisse gehouden en nu communiceren ze alleen via de media en een webpagina die je zelf mag googlen. Ze verschuiven de ingangsdatum zo af en toe en als zelfstandige mag je alles lekker zelfstandig uitzoeken.

Neemt de administratieve rompslomp voor zzp’ers toe?

Je moet voor elk klusje, al gaat het maar om vijftig euro, een overeenkomst sluiten met je opdrachtgever. Er zijn modelovereenkomsten, maar nu (nu de regeling al in zou moeten zijn gegaan) zijn dat er nog maar een handjevol. Terwijl er honderdduizenden verschillende klussen zijn. Bovendien is zo’n overeenkomst een zooi juridische tekst [PDF] waar een rechtenstudent nog een kluif aan heeft, met verwijzingen naar wetsartikelen en al. Dus wat denk je zelf.

Wordt het nu voor veel opdrachtnemers moeilijker om als zzp’er te werken?

Ja. Bij de omroepen – daar heb ik dan weer verstand van – vliegt de een na de andere er uit. Ineens mag je bepaalde dingen niet meer als ZZP’er doen, maar moet je in dienst komen. Dat doen omroepen natuurlijk tijdelijk, en dankzij weer een andere nieuwe regeling mag je dan eerst een half jaar (!) niet voor ze werken. Clusterfuck, noemen ze dat.

Is het veiliger om tussenpersonen in te schakelen?

Absoluut! Maar vooral veiliger voor opdrachtgevers, en aangezien ze OPDRACHTGEVER zijn, hebben ze nogal een stem in dezen. Dat gaat de ZZP’er natuurlijk geld kosten, want tussenpersonen werken niet voor niets. Persoonlijk haat ik ze uit de grond van m’n hart, want het zijn een stelletje parasieten van de eerste orde. En ze schieten momenteel als paddestoelen uit de grond, met schitterende, naar hipsterkoffie geurende websites.

Moet ik voor elke klus en voor allerlei verschillende klussen opnieuw een overeenkomst opstellen?

Ja. Want tot op heden zijn er wat algemene modelovereenkomsten die op vrijwel niets van toepassing zijn. En nog een handjevol andere voorbeeldovereenkomsten. Voor verloskundigen, bouwvakkers, kunsteducatie en DJ’s, bijvoorbeeld. Zeg maar: de branches die verenigd zijn of waar heel veel geld is. En dus juristen zitten. Schiet lekker op.

Zet de DBA [ de nieuwe regeling, BJ ] de positie en sociale zekerheid van zzp’ers onder druk?

Absoluut. De kans is groot dat ik straks een deel van mijn werkzaamheden moet gaan uitvoeren in tijdelijk dienstverband, wegens Belastingdienstvrees van opdrachtgevers. Dat betekent dat ik dat een paar jaar mag doen en er dan een half jaar uit moet (clusterfuck, weet u nog). Bovendien is de kans dan groot dat ik niet mijn verplicht aantal zelfstandigen-uren per jaar haal voor de ondernemersaftrek, en derhalve gaat mijn bedrijf kapot.

Lees die laatste zin gerust nog maar een keer, Belastingdienst en staatssecretaris Wiebes. Blij?

Legaliseert de DBA schijnzelfstandigheid?

Come on. De VAR gaf prima handvatten om dit aan te pakken, en de Belastingdienst liet het allemaal doelbewust lopen. En nu gaat het wel lukken??

Wat moet een zzp’er nu concreet doen?

Van de hoogste toren schreeuwen dat hier een misstand aan het ontstaan is van CLUSTERFUCK-proporties.

Omdat niemand naar ons lijkt te luisteren.

 

UPDATE: er is een petitie!

UPDATE: kamervragen!

De 10 leukste dingen van 2015

Lijstjes, lijstjes! Maar het kan me niks schelen: hier een lijstje van de tien beste dingen van 2015 volgens mij.

10. Partymonster

Een voorstelling van Toneelgroep Oostpool, die behoorlijk onder de radar is gebleven. Dat kwam niet in de laatste plaats omdat-ie alleen op De Parade speelde.

Trailer Partymonster – Oostpool op De Parade 2015 from Toneelgroep Oostpool on Vimeo.

Tof omdat:

  • De hoofdrolspeler (Nik van den Berg) een onwijs goede nicht neerzette, namelijk club kid Michael Alig. Die bestaat daadwerkelijk, sterker nog, hij leeft nog, en heeft een bizar levensverhaal, dat ook al eens is verfilmd.
  • Dansende jongens op het podium, bijna naakt. Zie foto’s.
  • Muziek van Joost van Bellen. Eindbaas, zelfs als je niet van EDM houdt, zoals ik.

Ik maakte er een radioreportage over, waarin je onder andere regisseur Marcus Azzini hoort vertellen over waarom de uitgaansscene in de jaren ’80 zoveel heftiger was dan het nu is: er was geen remming.

Ik hoop vooral dat deze voorstelling wordt hernomen in het nieuwe jaar.

9. Zelfgebouwde loungebank

In juli bouwde ik een houten bank, op mijn dakterras. Ik heb altijd graag mogen knutselen en klussen, en dit was erg tof om te doen. Ik maakte er een fotoreportage van op mijn site.

Kijk nou! Ondanks alles kon ik hier dus nog niet op zitten. Splinters overal.
Kijk nou! Ondanks alles kon ik hier dus nog niet op zitten. Splinters overal.

Nu nog hopen op wat mooie dagen, want wat heeft het fucking veel geregend sinds juli. Enfin, kom vooral een keer langs, om te loungen like it’s 1999.

8. De hele nacht na de aanslagen in Parijs presenteren op Radio 1

Stom toeval, want ik ben invalpresentator bij het programma, Woord, en was pas twee dagen er voor gevraagd die avond over te nemen. Ik had een andere afspraak over het hoofd gezien, namelijk dat ik overdag nog naar Arnhem moest om met architect Ben van Berkel over zijn nieuwe station daar te praten, live in RadioEénVandaag. Maar ach, ik zou ’s avonds wel even slapen.

Tot halverwege de avond de eerste nieuwsalerts binnen kwamen, dat er wat aan de hand was in Parijs.

image

Het is beroepsdeformatie om te zeggen dat het heel gaaf was om te doen, maar hier ben ik wel journalist voor geworden: mensen informeren over wat er gaande is. De hele nacht op de nieuwszender zijn, zorgen dat je dat doet, aanpassingen maken aan wat al gepland was en alert reageren. Het was zeer dankbaar om te doen.

7. Canon 35mm f2 lens

In de zomer kocht ik een nieuwe lens bij mijn DSLR-camera. Eentje die niet kan zoomen, dus je bent de hele tijd aan het heen en weer lopen. Maar wat heb ik er een plezier mee. De lens zit bijna standaard op mijn camera nu.

IMG_5908
Marko, Marko, Marko and Marko
Freezing a bee with a fast lens

6. De documentaire YOLO – de zelfbewuste leegte

Op weinig documentaires heb ik zoveel reacties gekregen als deze. Ik maakte ‘m aan het begin van het jaar, en in februari is-ie uitgezonden in RadioDoc op Radio1. Lees er hier alles over, of beluister ‘m hier:

YOLO gaat over dat een deel van de huidige twintigers kiest voor een ironische levenshouding. Het is populair om dat te doen, maar het is inhoudelijk erg leeg. Ironie kan namelijk werken als een schild: je draagt niet de mooiste kleren en dat weet je, je hebt niet de beste baan en dat weet je, je kijkt niet naar de beste films en dat weet je… en omdat je dat allemaal weet, kan niemand je aanvallen op een slechte smaak.

Ondertussen doe je dus niets echts. Het is allemaal voor de bühne.

Het is een weigering keuzes te maken. Het is soms grappig. Maar misschien niet als je hele leven er uit bestaat.

Het bleek erg herkenbaar, gezien de vele reacties.

5. Gibson ES 335 Studio

Ik kocht een nieuwe gitaar. Een waar ik al heel lang zin in had. Lees er meer over in het stukje dat ik er over schreef.

IMG_2291

Nu, aan het einde van het jaar, kan ik zeggen dat het een zeer goede koop was. Hij daagt me uit om ‘m elke keer weer op te pakken, heeft een toon waar je het Centraal Station een halve centimeter mee kan verplaatsen, en past heel goed bij de muziek waar ik me momenteel in begeef.

Ook nieuw was een Fender Reverb Deluxe ’68-versterker. Uitstekende combinatie ook, die twee. Daar hoop ik nog veel plezier van te hebben in het nieuwe jaar.

Al was het maar omdat de gitaar zo lekker naar vanille ruikt.

4. Concert Ype en Konrad

Op onregelmatige basis werk ik samen met Konrad Koselleck en zijn bigband, bij het samenstellen van een programma in zijn concertserie in het Bimhuis. Vorig jaar keken we terug op een historische gebeurtenis, omdat het Bimhuis 40 jaar bestond. Daarom wilde ik dit jaar wel iets doen met de toekomst.

Toen kwamen we op ‘Back to the Future’, omdat Marty in de eerste film uit 1985 naar oktober 2015 reist. Maar dat was toch ook weer een beetje terug kijken. Om redenen die ik niet meer kan achterhalen, kwamen we al brainstormend uit bij Ype Driessen.

Afgelopen jaar heb ik veel samen met Ype gedaan; hij zat in mijn documentaire ‘Yolo’, ik heb een aantal keren gefigureerd in een van zijn fotostrips, én ik kreeg hem dus mee naar het Bimhuis.

Het werd een bijzonder concert, waarbij ik uiteindelijk alleen een rol op de achtergrond speelde, maar waarbij het in ieder geval lukte om een aantal mensen die normaal gesproken nooit in het Bimhuis zouden komen, of naar een bigband zouden luisteren, dat nu wel deden. Zoals we ook een paar echte jazzvogels geconfronteerd zagen met fotostrips.

Het was onwijs leuk om dit samen met Ype en Konrad te maken. Het resulteerde zelfs in een artikel in het Parool.

parool

3. Eeuw van de Amateur

Er is veel over te zeggen, en dat komt goed uit, want dat is precies wat ik doe in mijn nieuwe podcastserie ‘De Eeuw van de Amateur‘. Ik begon er afgelopen maand mee, en maak het met heel veel plezier. Geen idee waar het naar toe gaat, maar ik weet wel dat het boven verwachting goed wordt beluisterd. Het smaakt naar meer!

[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/236343354″ params=”auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&visual=true” width=”100%” height=”450″ iframe=”true” /]

Abonneer je in iTunes of op SoundCloud, en wees automatisch hip!

2. Nooit Meer Slapen

Op dit moment werk ik twee jaar aan het radioprogramma Nooit Meer Slapen van de VPRO op Radio1. En nu ga ik een keer niet bescheiden zijn: het is het beste programma op Radio1, het heeft een ongeëvenaard marktaandeel, wordt gemaakt door fantastische mensen, heeft een presentator die afgelopen jaar de Zilveren Reissmicrofoon won, en barst nog steeds van de potentie.

Ik heb ontzettend veel items gemaakt voor NMS; ik ben doorgaans drie keer per week op zender met een verhaal. Het is keihard werken, maar dat doe ik met liefde.

Een van de meest indrukwekkende verhalen was over een toneelstuk dat binnen de muren van een jeugdgevangenis is gemaakt en gespeeld. Hier alles, in tien minuten:

[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/202460988″ params=”auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&visual=true” width=”100%” height=”450″ iframe=”true” /]

Luister live elke werkdag tussen 12 en 2 in de nacht, en als je dat niet uitkomt, abonneer je dan op onze podcast. In het nieuwe jaar ga je er nog veel over horen!

1. Het concert van D’Angelo in Paradiso

Ik heb nog eens goed nagedacht, maar ik heb dit jaar maar één concert gezien van een buitenlandse popartiest. Dat was ook meteen het beste concert van mijn leven. Ik denk dat ik daarna niet zoveel zin had om nog iets anders te gaan kijken.

Het was D’Angelo. Ik had in oktober 2014 al kaarten besteld, toen ik zag dat hij ging optreden. Een gokje, in de hoop dat hij nieuw materiaal zou hebben.

Toen bracht hij in december plotseling Black Messiah uit, critically acclaimed, zoals ze dan zeggen, en dus waren de kaarten daarna meteen uitverkocht. Ook voor het tweede en derde concert dat hij in Nederland gaf.

IMG_1466

Ik heb dit jaar maar één keer gedanst én tranen in m’n ogen gehad door iets dat op een podium gebeurde. Dat was bij D’Angelo.

It was a very good year. Kom maar op, 2016!

De Eeuw van de Amateur 01 – Ype Driessen, Hitler, Elite en Mooie Radio

In deze eerste aflevering van de nieuwe podcastserie ‘De Eeuw van de Amateur’ praat ik met fotostripmaker Ype Driessen, over in je eigen mediaproducties optreden als personage. Verder een gesprek met muzikant en theatermaker Tjerk Ridder over zijn liefde voor paarden, en ik probeer een wedstrijd voor mooie radio te winnen.

[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/236343354″ params=”auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&visual=true” width=”100%” height=”450″ iframe=”true” /]

OpenCompanies, de update

Vorige week schreef ik over het bedrijf OpenCompanies, dat niet alleen mijn privéadres op internet zet (dankzij de Kamer van Koophandel), maar mij ook nog eens juridisch probeerde af te poeieren, toen ik verzocht of ze daar mee wilde ophouden.

Dat stukkie deed het vrij goed op de sociale media, en ook OpenCompanies kreeg er lucht van. Ik had op zaterdag een e-mail van de directeur, mevrouw Nora Kaijser.

Welnu. Mijn adres staat niet meer bij mijn bedrijfsgegevens op hun site. Dus dat hebben we binnen. Maar mijn bedrijf staat nog steeds vermeld, en andere ZZP’ers die vanuit huis werken kunnen wat OpenCompanies betreft de pot op.

Eerst de feiten

Nora schrijft mij afgelopen week begrip te hebben voor het feit dat ik mijn adresgegevens niet zichtbaar wil hebben. Dat wil ik niet, omdat ik journalist ben en misschien niet overal vrienden maak.

Ze schrijft ook dat ze haar excuses aanbiedt voor de wijze waarop er met mij is gecommuniceerd. Daar had ik haar overigens expliciet naar gevraagd, want in haar eerste mail had ze het er niet over. Dank, Nora.

Maar ze schrijft ook dat ze niet alle journalisten, schrijvers en kunstenaars van haar site gaat halen:

Op basis van elk verzoek maken we een afweging of en in welke mate het privacybelang van de ondernemer van het desbetreffende bedrijf opweegt tegen het bieden van (aanvullende) informatie om weloverwogen te kunnen ondernemen. Op basis hiervan hebben wij besloten om de overige informatie te laten staan en uw prive-adres wel van de pagina te verwijderen. Dit laatste zullen we in de toekomst op individueel verzoek bij vergelijkbare situaties blijven doen.

Ik kom hier zo op terug, met een handleiding voor hoe je je adres van OpenCompanies af kan krijgen.

Iemand op twitter wees mij op een uitspraak van de Rechtbank van Amsterdam in een vergelijkbare zaak, al was die veel verder uit de hand gelopen. Het komt er kort gezegd op neer dat het opnemen van een bedrijfsnaam en een KvK-nummer in een nationaal wanbetalersregister onrechtmatig is.

Ik heb Nora gevraagd wat ze hier van vindt. Zij reageerde hier als volgt op.

De website van OpenCompanies bevat geen zwarte lijsten en heeft in tegenstelling tot de zwarte lijst ook niet als doel om bedrijven in een negatief daglicht te zetten. Mochten bedrijven bezwaar hebben tegen overige informatie die OpenCompanies biedt, dan worden deze per individueel geval bekeken en beantwoord.

Ook hier kom ik op terug, met de mening dat Graydon op basis van de uitspraak van deze rechter OpenCompanies moet opheffen.

Ten slotte in het feitenrijtje nog een opmerking die Nora maakte in onze mailwisseling:

Het is daarnaast niet de bedoeling dat we ‘ons eigen vlees keuren’ en daarmee onze gemiddelde score beïnvloeden en zullen de waarderingen van eigen medewerkers op onze pagina dan ook verwijderen.

Ik had namelijk ontdekt dat OpenCompanies- en Graydonmedewerkers scores hebben gegeven aan de vermelding van OpenCompanies op hun eigen site. Mooi dat ze dat willen verwijderen, al is dat op het moment van schrijven (zaterdag 26 september) nog niet gebeurd.

Mijn opinie over OpenCompanies van Graydon

Hef het maar op. Ik geef daar drie heldere redenen voor.

  1. Het is overduidelijk dat het bij OpenCompanies wél de bedoeling is om bedrijven zwart te maken. Niet uitsluitend, maar leg mij eens uit hoe je bedrijven beoordeelt bij OpenCompanies, als je niet negatieve beoordelingen achter kan laten. En dat is onrechtmatig, zoals de Amsterdamse rechter heeft bepaald.
  2. Als ik een bedrijf heb dat enigszins louche is, dan heb ik legio mogelijkheden om een ander adres op te geven dan waar ik woon. Postbussen werken al vrij goed, maar zelfs een simpel opslagbedrijf als AllSafe biedt je uitstekende mogelijkheden. Kost nog geen vijftig euro in de maand. Ik vind 600 euro per jaar een hoop geld, maar als je een beetje louche bent dan lach je daar natuurlijk om. Ik wens als eerlijk ZZP’ertje niet 600 euro te moeten dokken om mijn privéadres uit internetbestanden te houden. Dat snapt iedereen. Wie het nog niet willen snappen zijn OpenCompanies, Graydon, de Kamer van Koophandel, en het ministerie van Economische Zaken.
  3. De kern van OpenCompanies is dat ‘reputatie-economie’ van ze. Het klinkt goed, maar het is bij nader inzien kul. En dat is zo, omdat reputaties op internet op duizenden manieren te koop zijn. Ik heb er ooit bij gezeten toen een student voor een Italiaanse mode-ontwerper 40.000 twittervolgers kocht. Kostte iets van tachtig euro. Hoe eenvoudig het is om een reputatie op te bouwen of af te breken, blijkt al uit het feit dat OpenCompanies de eigen reputatie manipuleerde op de eigen site. Oh, de ironie…

Nog meer ironie: omdat ik hier zo fel over ben, zou ik het fijn vinden als OpenCompanies niet mijn thuisadres zou weten. Maar ook al vermelden ze het niet, ze weten het wel. Keurig gekregen van de Kamer van Koophandel, overigens.

Graydon moet met OpenCompanies stoppen. Het is onrealistisch, onzinnig en onrechtmatig.

Ben je ook ZZP’er die vanuit huis werkt, en sta je vermeld op de site van OpenCompanies? Dit is wat je moet doen om je adres er af te krijgen.

De handleiding

  1. Zoek je bedrijfsgegevens op op www.opencompanies.nl. Kopieer de link die in de URL-balk van je browser staat.
  2. Open een nieuwe e-mail. Plak daar de link in. Adresseer de mail aan: nora@opencompanies.nl.
  3. Neem de volgende tekst over in je mail, en verstuur ‘m:

U publiceert op uw website mijn privé-adres. Ik ben [beroep], en ZZP’er die werkt vanuit huis. Het is voor [beroepsgroep] gevaarlijk dat hun adres té eenvoudig te achterhalen is. En als dat nu niet speelt, dan kan dat ieder moment in de toekomst wel zo zijn, en ‘what happens on the internet, stays on the internet’… kortom: ik wil het niet. Ik verzoek u mijn vermelding te verwijderen.

Verwijs eventueel naar het precedent dat in dit weblogje staat. Succes!

Voorts moeten het ministerie van Economische Zaken en de Kamer van Koophandel zich diep, diep schamen!

CPz6aPPWcAAQpGcOp vragen over de openbaarheid van gegevens en de verstrekking er van door de KvK, stuurden ze mij een antwoord van het Ministerie van Economische zaken, n.a.v. vragen van de kamerleden Gerkens en Gesthuizen. Een citaat:

Elke ondernemer bepaalt overigens zelf welke bedrijfsnaam hij voor zijn onderneming kiest; dat kan de eigen persoonsnaam zijn maar ook een ‘fantasienaam’.

Het is niets anders dan een tip van het ministerie om vooral voor een ‘fantasienaam’ te kiezen als je als ZZP’er vanuit huis gaat werken. Dat gaat regelrecht in tegen alle redelijkheid, en ook tegen de eigen adviezen omtrent het kiezen van een bedrijfsnaam van de Kamer van Koophandel.

Wat een zooitje.

OpenCompanies doet WC-eend

OpenCompanies 2 OpenCompanies 1

Je kan bedrijven waarderingen geven op de site van OpenCompanies. Daar geloven ze erg in, dat dat werkt. Zij zijn helemaal van de reputatie-economie.

Dat ze bijgevolg de privé-gegevens van duizenden ZZP’ers publiceren, nemen ze voor lief. Sterker nog, ze verdedigen dat met verve!

Maar je kan OpenCompanies B.V. zelf ook raten. Ze trappen hier in hun eigen val.

Daar reageren ze net zo sportief op als op kritiek: gewoon zelf terugraten! Wij van OpenCompanies adviseren OpenCompanies!

Hoi Natasja Wildschut, Jr. digital specialist!

OpenCompanies, de zielige nageboorte van een kredietchecker die tweepuntnul gaat

Ze publiceren mijn adresgegevens, en op een verzoek daar mee op te houden reageren ze laf en debiel. Na de knip zie je de hele conversatie met ene ‘Martijn’ van OpenCompanies. Een nieuwe poging om kleine zelfstandigen het leven zuur te maken.

OpenCompanies: agressieve klinische algoritmes, onder een dun laagje deel-economie-vertedering.

Wat is het: een internetstartup van Graydon, een kredietchecker. Zulke bedrijven proberen te achterhalen of een bedrijf te vertrouwen is of niet. Daar betaal je gewoon voor, maar sinds de nieuwe handelswet zijn er ook cowboys op de markt die Kamer van Koophandel-informatie gewoon online plempen.

Daar heb ik me al vaker boos over gemaakt.

Bij Graydon hebben ze in 2012 gedacht: we moeten ook! Maar weet je wat, we doen het zelf niet, want dat staat niet chique. We gooien het onder een nieuwe naam: OpenCompanies.

En dat wordt dan lekker agressief en hip, ‘we geloven in de reputatie-economie’, hélemaal 2.0, met zo’n ‘je houdt de ontwikkelingen toch niet tegen’-attitude, en we gebruiken alleen voornamen en je- en jij-en in de communicatie. Lekker gek!

Zag je die deel-economie-vertedering? Hier wil je toch bij horen? Insert poesjesfoto! Zo doen we het toch in het internettijdperk? Of niet? 

Wat ze wel doen: ze trekken de hele KvK-database leeg (wat al debiel is dat het kan), en dan heb je er als kleine zelfstandige maar mee te dealen. Rechtskundig lekker ingekleed, met de juristen van Graydon op de achtergrond. Wat kan je gebeuren.

OpenCompanies, voor al je desinformatie. OpenCompanies, voor alles waar je net niks aan hebt. OpenCompanies, voor als je eigenlijk Graydon wil maar te krenterig bent om echt ergens voor te betalen.

Geloof je het niet?

Check een bedrijf dat je kent op hun site, en kijk wat je daar allemaal kan invullen. Positief, dan wel negatief. Ze geloven namelijk in de reputatie-economie. Nou, ga je gang.

Bert Brussen? Kan je raten. GeenStijl? Kan je raten. Bas Heijne, Tim den Besten, Paul de Leeuw, dat sloopbedrijf dat zoveel lawaai maakte, die supermarkt waar iets over de datum in de koeling lag. Raten maar!

OpenCompanies, voor het zwart maken van je concurrent. OpenCompanies, voor het ophemelen van je vriendjes.

Wil je OpenCompanies zelf raten? Kan ook! Reputatie-economie, hatsikidee!

Heeft iemand hier wat aan? Nee. Nee, echt niet. Niks. Het pathetische clubje draait waarschijnlijk zelf ook al jaren verlies. Maar ja. Tweepuntnul he.

Lees hieronder verder, voor de stuitende communicatie van OpenCompanies, naar aanleiding van een verzoek van mij om mijn gegevens niet meer te publiceren.

Wat een horken.

Verder lezen →