Vertaalde column, zoals uitgesproken op Omrop Fryslân Radio op donderdag 10 januari
Orlando Bottenbley en Kees Postma zijn twee voorgangers uit Fryslân, die hun handtekening hebben gezet onder de Nashville-verklaring. Ze zijn in het gezelschap van zo’n tweehonderd Nederlandse collega’s, en ook van Kees van der Staaij, fractievoorzitter van de SGP in de Tweede kamer. Zijn SGP-collega uit de Eerste Kamer, Diederik van Dijk, heeft ook zijn handtekening gezet.
Het is onzeker of de SGP in Fryslân meedoet aan de statenverkiezingen op 20 maart. Maar van mij mogen ze het laten. Want de statenleden kiezen de leden van de Eerste Kamer, en dat is dus onder andere die SGP’er Diederik van Dijk.
‘Maar Botte,’ zo kun je nu denken, ‘die Nashville-verklaring is toch maar een bespottelijke prutstekst; heb het er maar niet over.’ Zeker, je hebt een heel goed punt, en ik heb mijn mond er ook over gehouden, de hele vorige week. Want toen was dit verhaal namelijk al bekend. Maar toen zei de Nederlandse initiatiefnemer, Piet de Vries, verbonden aan de Vrije Universiteit, in het Algemeen Dagblad:
‘Toen de nazi-ideologie zich opdrong, zwegen de kerken. Nu dringt de genderideologie zich op en zwijgen de kerken weer te vaak’.
En dan verandert mijn bloed in karnemelk.
Kijk, het is echt een gedrocht van een tekst, die waardeloos is vertaald. Met wat retorische trucjes, zoals de repetitie van de woorden ‘WIJ BEVESTIGEN’ en ‘WIJ ONTKENNEN’, zodat het nog wat lijkt. Scherp is de tekst wel in juridische zin. Want er staat eigenlijk niks in dat direct in strijd is met de wet. Het is vooral met veel omhaal van woorden dat iets zonde is, of dat de heere in andere bedoeling heeft en dat iets onrein is.
Er wordt bijvoorbeeld gesteld dat homo of transgender zijn een keuze is. Dat soort achterlijke gedachten slaat gezinnen uit elkaar en zorgt voor voor veel leed en psychische schade. De geest van dit document is giftig. Giftiger dan de appel die Eva uit de Hof van Eden haalde. En nee, het is geen nieuws, maar altijd als zoiets ergens weer staat, dan doet het mij pijn.
Ik ben homo. Ik ben academicus, en ik heb het geloof van mij afgeworpen. Maar dat betekent niet dat de woorden mij niet meer raken. Omdat ik wel een jongen ben geweest in een gereformeerde Friese kerk. En ik moet denken aan de jongens en meiden, en aan hen die daar geen keuze in maken, van nu, die niet precies weten wat ze aanmoeten met hun gevoelens. Gevoelens die niet stroken met wat deze mannen menen te weten. En die dan het duivelse gif van de Nashville-verklaring onder ogen krijgen.
Zonde, onrein, niet volgens de bedoelingen van het opperwezen, en alle veroordelingen van de medemensen – hoe ga je dan denken over jezelf, als jonge vent of meid en wat daar tussen zit. En oh nee, ze zijn niet zielig. Ze hoeven niet te worden gered. Ze zijn sterk als iedereen. Zolang de mannenbroeders ze niet psychisch mishandelen.
Waar bemoeien mannen als Bottenbley en Postma, en Van der Staaij, en, straks mogelijk mede in Friese opdracht, Van Dijk zich in vredesnaam mee? Heb uw naasten lief, oh ja, ik ben echt niet vergeten wat Jezus heeft gezegd! Niet: ‘heb gelijkgestemden lief, desnoods ten koste van anderen, in een poging om in de hemel te komen’. En daarmee een vijandige wereld scheppend voor iedereen die wel vragen durft te stellen; een wereld waarin het eeuwig een kwestie is of de naaste je liefheeft of je ‘ONTKENT’. Of erger.
Wie denken de Nashville-mannen, oh ja, weer eens allemaal mannen, in vredesnaam we niet helemaal dat ze zijn, om zich te bemoeien met gevoelens van liefde in een document dat bol staat van de zuivere haat. Haat voor homo’s, transgenders, en voor mensen die niet in het vakje man of vrouw passen. Het is geen rocket science dat sommigen gewoon niet man of vrouw zijn, dat sommigen niet hetero zijn; het is biologie, natuur, je weet wel, dat wat jullie god zogenaamd gemaakt heeft. Dat deze mannen dit niet met hun domme kop kunnen verwerken, en leven met Middeleeuwse dogma’s, zegt vooral heel veel over hen. Bottenbley, Postma en die hele SGP, verdienen geen enkele steun van weldenkende mensen.
We hoeven geen giftige, oordelende, gezamenlijke verklaring over de zogenaamde bijbelse seksualiteit. We hoeven alleen maar nieuwsgierigheid en liefde. Dát, moeten ‘WIJ BEVESTIGEN’.