Maandagavond was ik bij de Nederlandse première van de documentaire Strike a Pose. De reden dat ik daar bij was is simpel: vriend Bart Westerlaken is filmcomponist (oa. Penoza) en maakte ook de muziek voor deze documentaire. Er moest wat gitaar in, hij belde mij, ik trok aan wat snaartjes, en belandde op de titels.
Dat is wel erg veel eer, want Bart heeft veruit het meeste werk gedaan voor de muziek. Maar het is wel erg leuk om een beetje bij dit project te horen.
De film gaat over de dansers die in 1990 gecast werden om mee op tournee te gaan met Madonna, op haar Blond Ambition World Tour. De zeven jongemannen werden onder andere uitgezocht op hun ‘Vogue’ kwaliteiten. Die single had Madonna toen net uit.
In het jaar daarvoor had ze het album ‘Like a Prayer’ uitgebracht, en de hele tour bracht veel commotie teweeg in het conservatieve deel van Amerika. Religieuze symbolen werden gecombineerd met erotisch getinte dansbewegingen en schaarse kleding.
The tour in no way hurts anybody’s sentiments. It’s for open minds and gets them to see sexuality in a different way. Their own and others. – Madonna (1990)
Alles onder het motto ‘Express yourself’, ook een nummer van datzelfde album. Ze maakte dat jaar een clip bij haar nummer ‘Justify my love’ die zo erotisch was dat MTV ‘m niet wilde uitzenden. Madonna’s boek ‘Sex’ verscheen. En in 1991 kwam de docufilm ‘Truth or Dare‘ uit, waarin de zeven dansers die mee waren op tournee een belangrijke rol hadden. Seksuele vrijheid, homoseksualiteit en jezelf zijn, waren de centrale begrippen daarin.
In Nederland (namelijk, buiten Amerika) heette deze film ‘In bed with Madonna’.
En hier begint het verhaal van de documentaire ‘Strike a Pose’. Want documentairemaker Reijer Zwaan zag die film toen, als jongeman, en was er zeer van onder de indruk (hij maakte deze documentaire samen met Ester Gould overigens).
Ik was op dat moment 14, en meer dan wat er in Top Pop verscheen (waar vooral mijn zus naar wilde kijken), wist ik niet van Madonna. ‘In bed with Madonna’ is een titel die ik me herinner, omdat er veel over was te doen. Maar no way dat ik die zag of kreeg te zien, in het gereformeerde Friesland van mijn jeugd.
De film heeft op veel mensen indruk gemaakt, want de dansers werden wereldberoemd.
Van de zeven waren er zes gay. Al dan niet uit de kast.
Van de zeven leven er nog zes. Want een is overleden aan AIDS.
Van de zeven hadden er drie HIV. Op het moment van de tour. Wat niemand wist. Ook al stonden ze symbool voor ‘Express yourself’, openheid, vrijheid en kunnen zijn wie je bent…
Ze werden gediagnosticeerd halverwege de jaren ’80, toen HIV zondermeer tot AIDS leidde en derhalve een doodvonnis was.
Van de overleden jongen werd het natuurlijk bekend. Van de andere was het gevoeglijk bekend. Van de derde, wel, hier komt ‘Strike a Pose’ om de hoek.
Reijer Zwaan en Ester Gould hebben een bijzondere productie gemaakt, met bijzondere gevolgen en een waanzinnig goede documentaire tenslotte.
Vanaf donderdag 26 mei is deze film te zien in de Nederlandse bioscopen. Hier en daar in een double bill met ‘In bed with Madonna’.
Aanrader!