Lieve vrienden,
Ongeveer anderhalf jaar geleden ontmoette ik bij een concert van Konrad Koselleck, die altijd bijzondere mensen om zich heen weet te verzamelen, een opmerkelijke jongeman. We praatten over muziek, fotografie, kunst en het leven. Hij maakte op mij de indruk van iemand die al behoorlijk wat heeft meegemaakt, voor zijn leeftijd.
In de maanden die volgden ontdekte ik stukje bij beetje wat dat was. Hij schreef er over op zijn facebooktijdlijn, vulde zijn Tumbler met opmerkelijke foto’s, en deelde zijn gedachtes en veranderingen op Instagram. Het bleek een kwetsbare maar bijzonder sterke jongeman, met een opmerkelijk zelfinzicht.
‘Had ik zulk inzicht maar op zijn leeftijd gehad’, was een gedachte die zich meerdere malen bij mij opdrong. Al was zijn jeugd verder alles behalve benijdenswaardig. Zijn verhaal valt niet samen te vatten in een blogpost. Zelfs in een documentaire van 38 minuten valt het nog niet mee, maar ik heb het geprobeerd.
Als nuchter persoon gebeurt het me niet vaak dat ik vol schiet tijdens het monteren van een verhaal. Hier wel. Nu ik de leeftijd heb waarop rondom mij veel kinderen opgroeien, is het hartverscheurend om te ontdekken hoe dat soms vreselijk mis kan gaan.
‘Nathan’ is een documentaire geworden over hoe het vinden van jezelf een kwestie van leven of dood kan zijn.
Aanstaande zondag is-ie om 21u op NPO Radio 1, in RadioDoc. Met fantastische muziek van Bart Westerlaken.
Van harte uitgenodigd om te luisteren, wat ook kan via de podcast van RadioDoc natuurlijk.